Finansal Kiralama Yoluyla Yapılan Konut Finansmanı Sözleşmelerinde Tüketicinin Temerrüdüne Bağlanan Sonuçlar

Çalışmada Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’da özel olarak düzenlenen Konut Finansmanı Sözleşmelerine ilişkin özel hükümler incelenmiştir. Bu hükümlerin yanında, çalışmamız açısından önem arz eden 6361 ayılı Finansal Kiralama, Faktoring Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer alan finansal kiralama işlemine ilişkin hükümler de konuya uygun düştüğü ölçüde değerlendirilmiştir. Ayrıca, Avrupa Birliği Konseyi’nin taşınmaz kredisi işlemleri ile ilgili 2014/17/EU sayılı direktifi, konuya uygun düştüğü ölçüde İsviçre Konsumkreditgesetz (KKG)’nin tüketici kredisi hükümleri de incelenmiştir.

Çalışmamızda konut finansmanı sistemleri anlatılırken, öncelikle konut finansmanı sisteminin tarihi gelişimi ve işlemin tüketici niteliği üzerinde durulmuş, ardından sistemi tamamlayan ikincil piyasalar hakkında genel açıklamalar yapılmıştır. Çalışmanın ikinci bölümünde finansal kiralama yoluyla yapılan konut finansmanı sözleşmeleri incelenmiştir. Bu kapsamda öncelikle finansal kiralama işlemine ilişkin, hukuki niteliği açısından genel açıklamalar yapılmıştır. Ardından tarafların borç ve sorumluluklarına değinilmiştir. Tarafların borç ve sorumlulukları açıklanırken tüketici işlemi niteliği göz önünde bulundurulmuş, açıklamalar tüketici işlemi niteliğine uygun olarak yapılmaya çalışılmıştır. Çalışmanın üçüncü bölümünde finansal kiralama yoluyla yapılan konut finansmanı sözleşmelerinin sona erme halleri ile temerrüt hususu incelenmiştir. Öncelikle temerrüde ilişkin genel açıklamalar yapılmıştır. Ardından konut finansmanı sözleşmelerinde tüketicinin temerrüdü hususuna değinilmiştir. Tüketicinin temerrüdü konusu, daha net anlaşılması açısından konut kredilerinde tüketicinin temerrüdü ve finansal kiralama yoluyla yapılan konut finansmanı sözleşmelerinde tüketicinin temerrüdü olmak üzere ikili ayrım içerisinde değerlendirilmiştir.